Titel: Pupil
Auteur: Julie Kagawa
Uitgeverij: Harpercollins
Bladzijdes: 448
Bindwijze: Softcover
Een geheim genootschap en een verboden liefde…
Lang geleden hebben de drakendoders van de Orde van St.-Joris de draken bijna uitgeroeid. Maar ze zijn er nog steeds, en hun aantal neemt zelfs toe onder de ijzeren heerschappij van Talon.
Ember en haar broer Dante zijn jonge draken die voor het eerst worden losgelaten in de mensenmaatschappij. Eén zomer lang mogen ze als gewone tieners van hun relatieve vrijheid genieten vóór Talon beslist over hun toekomst. Broer en zus vermaken zich uitstekend met vrienden aan het strand, maar vooral de opstandige Ember wordt nauwlettend in de gaten gehouden. Een van haar nieuwe vrienden is de knappe, serieuze Garret, van wie ze zeer menselijke kriebels in haar buik krijgt. Wat ze niet weet, is dat Garret is opgevoed met maar één doel: hij moet draken die zich verborgen houden tussen de mensen opsporen en vernietigen…
Heerlijk om een keer een fantasieboek te lezen met gewone namen. Ik blijf er toch moeite mee hebben met al die moeilijke namen in het fantasie genre. Ik heb van Juli Kagawa al eerder een boek gelezen, namelijk de ijzerkoning, maar toen ik las dat dit boek over draken ging heb ik hem meteen gepakt en ben ik niet meer verder gegaan met de ijzerfea serie (sorry ga ik echt ook nog uitlezen!)
Ember is een Badass chick met een eigen willetje. Het leven dat voor haar wordt besloten is niet precies wat zij wil en dat laat ze merken ook. Daar in tegen is haar tweelingbroer het tegenovergestelde. Die weet wat zijn doel is in deze wereld en volgt dat gehoorzaam op. Maar dan is daar Gerret. Gerret is in mijn ogen een super lieve jongen die erg op zijn taak is ingesteld namelijk Ember doden. Maar dat gaat moeilijk als je alleen weet hoe ze er als draak uitziet en niet hoe ze er in menselijke vorm uit ziet.
Ik vond het een echt een super leuk boek! Er zit veel spanning in en heb vaak moeten lachen om Ember. Ik wil deze serie ook echt dit jaar nog verder lezen want het einde was zo gemeen je wilt echt verder lezen !
Julie Kagawa leest zo weg. Geen moeilijke woorden en een vlotte schrijfstijl. Het verhaal wordt in twee perspectieven geschreven. Door de ogen van Ember en door de ogen van Gerret. Dit wordt duidelijk aangegeven en je kan de switch snel maken.
De cover is echt een pareltje. Ik heb geen moment gehad dat ik de cover niet geaaid hebt tijdens het lezen. De draken schubben die je voelt geven echt een extraatje tijdens het lezen en ziet er erg gaaf uit.
★★★★